8 December 2022

 Hier zijn we nog eens.

20 oktober werden de griffes onder lokale verdoving gedaan.
De operatie was eerlijk gezegd verre van aangenaam, misschien had ik toch eerder naar volledige verdoving moeten vragen, er werd toch nogal gesleurd en getrokken.

Het beloofde bschermplaatje werd helaas niet gemaakt, en ik moet zeggen dat de wondes in het gehemelte eigenlijk zo ongeveer ondraaglijk waren.

De eerste dagen had ik permanent verschrikkelijk veel pijn.
Als ik het wil omschrijven zou ik het willen vergelijken met de druk die je hebt op het moment dat er tandverdoving gestoken wordt, maar dan dagen aan een stuk, en de verdoving komt niet.

Slapen ging dus ook slecht, en dan heb ik het nog niet over eten gehad.

ALLES deed verschrikkelijk veel pijn, bovenop de andere pijn. Ik denk dat ik die pijn wil vergelijken met gigantische aften, maar dan dus echt wel veel groter en zowel links als rechts in het gehemelte, dus ik kon ook niet 'aan 1 kant eten'.

Zelfs bij plat water drinken rolden de tranen over mijn wangen.

Los van de pijn was maandag 24 oktober het bloeden nog steeds niet gestopt en had ik nog steeds regelmatig een mond vol om uit te spuwen, dus dinsdag ben ik terug naar het chirugisch dagcentrum gegaan en werden er nog enkele aders dichtgebrand.
Daarna is het bloeden niet volledig gestopt, maar het werd in ieder geval elke dag minder en minder.

De pijn op dat moment was nog steeds om op een bolletje onder een deken te liggen huilen. Helaas letterlijk. 

Vanaf 30/10 was de permanente pijn zo ongeveer over, en vanaf 4/11 ging het eten ook steeds minder pijn doen. Op dat moment wel nog stees enkel zachte voeding.

Los van alle klachten hebben de griffes dan wel goed gepakt, dus dat is dan weer het goede nieuws.

Er zitten nu griffes uit het gehemelte rond 3 van de 5 implantaten (linkerkant). Bij de andere twee was het slijmvlies 'stijf' genoeg en was het niet nodig. Ik weet ook niet waar ze het vlees gehaald hadden moeten hebben moest dat wel nodig zijn.

In Januari zoals reeds gezegd de controlescan.
Laten we hopen dat alles goed gebleven is.

8 Juli 2022

Het laatse stuk metaal werd nog verwijderd onder locale verdoving, omdat dit, voornamelijk bij het poetsen, zeer pijnlijk bleef. Ik zit nu dus enkel nog met implantaten, verder geen titanium meer. 

7/7 opnieuw controle in Leuven.

Alles is goed genezen, maar voor een blijvend goed resultaat op lange termijn kiezen we ervoor om nog vaste gingiva griffes rond de implantaten te leggen. 

Dit zal op 20 oktober gebeuren onder locale verdoving. 

Er wordt dus uit het gehemelte vaste gingiva genomen, die dan rond de implantaten geplaatst wordt.
Voor de wonde in het gehemelte wordt er een plaatje voorzien, zodat dit minder storend is tijdens het eten.
Tussen de tandenbrug en het tandvlees wordt er roze pasta gespoten, zodat de griffes goed aangeduwd worden en de beste kans op slagen hebben.
Na twee weken mag die pasta weg, en tegen dan moet ook de wonde in het gehemelte geheelt zijn.

In januari 2023 volgt er een niewe scan, en dan gaan we opnieuw duimen dat alles weg gebleven is. 

6 Januari 2022

 Zo, iets meer dan een jaar na de operatie.

Even een update.

Omdat ik veel last had van het voorste plaatje, dat de twee stukken bot onderling aan elkaar vasthield, werd dit (na controle of alles voldoende aan elkaar gegroeid was) weggehaald.
Dit was onmiddelijk al een pak aangenamer bij het aanraken van mijn gezicht, en ook visueel was er minder een 'punt' onder mijn neus.

Ik bleef echter last hebben van ontstekingen rond de implantaten aan de linkerkant.
Alvorens het traject voor de definitieve tandenbrug opgestartkon worden, was het plan om stevige huidgriffes rond de implantaten te plaatsen.
Men ging ervanuit dat de ontstekingen kwamen doordat het vlees rond de implantaten te soepel was, en dus te veel bewoog, en zo vuil 'naar binnen' kwam dat vervolgens kon gaan ontsteken.

Eind oktober ging ik naar Leuven voor die operatie. Toen ik wakker werd hoorde ik dat het niet volgens plan gelopen was. 

Eens alles open lag was er te zien dat aan de linkerkant de schroeven en het metaal vooraan losgekomen waren. In plaats van griffes te plaatsen, is links volledig het metaal weggehaald.

Eens dit goed hersteld was kon ik met het traject voor de definitieve tandenbrug beginnen.
Zeven keer op en neer naar Leuven later... werden de definitieve tanden opgeschroefd. 

Het verschil met de tijdelijke tanden is visueel dan wel niet zo groot, maar waar ik met de tijdelijke tanden slechts op 1 plaats contact had tussen onder en boven tanden, is dit nu overal. Waardoor ik dus ook al eens iets links kan kauwen.

Ik zeg wel nog steeds eens iets, want daar waar ik rechts nog twee eigen tanden heb in de bovenkaak, is het toch nog altijd fijner om echt door te kauwen. Met de metaalstructuur in de tandenbrug (tijdelijk was enkel kunststof, zonder metaalstructuur), wordt de druk wel al veel beter overal verdeeld. Of dat gevoel heb ik toch, dat kan misschien ook liggen aan het feit dat er nu overal tegelijk contact is tussen boven en ondertanden.

Een tweede punt dat verbeterd is ten opzichte van de tijdelijke tanden, is dat er geen groot gat meer zit tussen tandvlees en tanden, waar continu voedsel doorging. Nu is de opening minimaal, net genoeg om te kunnen poetsen.

En als laatste zijn de tanden zelf net iets groter dan de tijdelijke, waardoor ze verder naar achter komen en ik dus echt terug een mond vol tanden heb. :-)

Voet / scheenbeen is gevoelloos gebleven, ik ga ervanuit dat dat niet meer terugkomt. Dat is vooral storend als iets of iemand anders mijn been aanraakt. In vooraanzicht zie je ook nog steeds een deuk ter hoogte van de kuit waar het stuk huis ook werd weggehaald, maar het litteken zelf is zeer mooi genezen en valt niet zomaar op, al kan je het uiteraard wel zien. ;-)

Omdat het tandvlees poetsen aan de linkerkant beduidend gemakkelijker is dan aan de rechtserkant waar er nog wel metaal zit, wordt er nog in vraag gesteld of het metaal rechts toch ook verwijderd wordt. Dat is weer 1-2 weken vloeibaar-zacht eten en een dik gezicht, maar goed, met die mondmaskers zie je daar nu toch niets van.

Dat is ook nog een kanttekening dat ik wil maken. Omdat er nu overal mondmaskers gedragen moeten worden, moest ik mij op straat helemaal niet wegsteken met mijn dik/assymetrisch gezicht na de operaties. Dat was dan weer een voordeel voor mij! :-)