We zijn intussen een paar maandjes verder.
14 December was het effectief zo ver.
De operatie duurde veel langer dan gepland... 18 uur heb ik daar gelegen.
15 december om 17u werd ik wakker gemaakt.
Het enige wat ik voelde... mijn vinger deed heel veel pijn... de zuurstofmeter had verkeerd geklemd gezeten. Mijn rechterwijsvinger helemaal blauw. Heel lang volledig gevoelloos geweest, tot op vandaag is het gevoel in de vinger niet normaal.
De eerste dagen was ik (uiteraard) zeer gezwollen en heel erg moe en duizelig.
Omdat ik regelmatig moest overgeven werd de sondevoeding ook pas vrijdag opgestart.
De sonde zat heel vervelend, en ik was heel blij dat hij er maandag alweer uit mocht.
Dinsdag kreeg ik nog een scan en geslaagde kinesessie voor het been.
Woensdag mocht ik naar huis, 9 dagen na de operatie!
(2-3 weken ziekenhuis werd er op voorhand gezegd.)
Gezien ik thuis twee hele kleine kindjes heb rondlopen, was dat nog veel te druk, dus ben ik eerst nog enkele dagen naar mijn ouders geweest.
Maandag, twee weken na de operatie dan naar huis.
Gezicht nog steeds gezwollen, mond ging amper open dus eten ZEER moeizaam, stappen ging al (traag) zonder krukken.
Onze tweejarige, elke keer bij het eten: 'Lukt het mama?'. :-)
'Mama veel pijntjes, Eja (Elias ;-) ) voorzichtig zijn.
Onze eenjarige was iets minder rustig, af en toe wel eens een duw aan het been gekregen dat niet echt lekker voelde. Van het gezicht hebben we de 1 jarige weggehouden... ;-)
Tot 1,5 maanden was ik echt héél moe, maar goed, omdat mijn mond maar 1 cm openging ging eten zo langzaam en was het zo vermoeiend... dat ik waarschijnlijk niet voldoende binnenkreeg.
Toen is de mondopening op 1 week superveel vergroot en kreeg ik ook veel meer energie.
Na 2 (ipv de vooropgestelde 3) maanden ben ik terug beginnen werken.
Mijn gezicht is niet 100% symmetrisch, daar waar de ader in de nek aangeloten werd en de weefsels uit elkaar getrokken werden om door te kunnen, is er veel littekenweefsel gevormd wat nogal stijf is. Hopelijk versoepelt en verdunt dat nog wat, zodat de laatste zwelling uit het gezicht ook weggeraakt.
Het gevoel in mijn gezicht is heel snel teruggekomen, enkel de punt onder de neus, waar de twee stukken bot aan elkaar gezet werden is heel 'scherp' en voelt onaangenaam als ik daarover wrijf om mijn gezicht te wassen. Dit wordt alleszins nog gecorrigeerd.
Stappen gaat al goed, enkel oneffen ondergrond durf ik al eens beetje evenwicht verliezen, maar ook dat komt terug. Mijn voet en onderbeen zijn wel nog steeds grotendeels gevoelloos, ik reken er ook niet meer op dat dit nog terug zal komen.
Dit is wat onaangenaam als dit door iemand anders aangeraakt wordt, maar bij het stappen heb ik daar geen last meer van.
Helaas... bij onderzoek van het weggenomen tumordeel is gebleken dat er in de rand ook nog tumordeeltjes te vinden waren... dus dit moet toch nog opnieuw opgevolgd worden. In mei heb ik een eerste scan die als referentie zal dienen. Een paar maanden later zal er opnieuw een scan genomen worden en zullen we zien wat er met de resttumor nog moet gebeuren, naar gelang het gedrag ervan.
Dit laatste valt uiteraard heel erg tegen. Ik koos voor de operatie om er nu eindelijk eens volledig vanaf te zijn, maar dit blijkt toch nog niet 100% gelukt. :-(