Gisteren weer een slechte avond/nacht. Mijn rechteronderbeen deed weer ontzettend veel pijn. Ik weet nog steeds niet goed hoe ik die pijn moet beschrijven. Het voelt alsof er ontzettend veel druk van binnenin naar buiten wordt gezet. Beweging helpt niet, pijnstillers helpen een beetje, maar een goede nachtrust was dus ver zoek.
Ik heb nu ook sinds twee weken regelmatig tintelende benen. Zoals een slapende voet maar dan mijn hele onderbenen en met twee tegelijk. Ik heb geen idee waarom dit ineens begint te gebeuren, maar ik hoop dat het snel stopt, want het is best een vervelend gevoel. Natuurlijk minder vervelend dan die extreme pijn.
Oh, en heb ik al gezegd dat ik het spuiten beu ben??? Pfff. Dit wordt waarschijnlijk niet beter wanneer ik mag stoppen met interferon, dus ik moet het nog meer dan een jaar volhouden. Of zou het wel beter gaan omdat ik me in het geheel beter ga voelen? Wie zal het zeggen?
Alleszins, nog 10 spuiten interferon te gaan!
Vanavond zet ik mijn driehonderdnegenendertigste spuit...
21 Mei 2012
De zomer komt eraan en ik begin me er zwaar aan te frustreren dat mijn fysiek niet meer kan wat hij vroeger kon.
Ik hoop dat ik deze zomer toch wel wat kan doen. Of het nu fietsen, verbouwen of inline-skaten is, dat maakt me niet zo veel uit.
Ik begin stillaan wel wat af te tellen naar het einde van de interferon toe.
Nog 2 en een halve maand!
Of is dat te vroeg?
Ik hoop dat ik me na de laatste interferon spuit snel beter voel. Ik hoop dat mijn maag en darmen snel weer op orde komen zodat ik eindelijk eens behoorlijk kan eten zonder er daarna spijt van te hebben omdat ik weer aan het toilet gekluisterd zit, zodat ik eindelijk weer wat energie heb om actieve dingenen te doen die ik leuk vind en die me voldoening geven.
Ik hoop dat ik deze zomer toch wel wat kan doen. Of het nu fietsen, verbouwen of inline-skaten is, dat maakt me niet zo veel uit.
Ik begin stillaan wel wat af te tellen naar het einde van de interferon toe.
Nog 2 en een halve maand!
Of is dat te vroeg?
Ik hoop dat ik me na de laatste interferon spuit snel beter voel. Ik hoop dat mijn maag en darmen snel weer op orde komen zodat ik eindelijk eens behoorlijk kan eten zonder er daarna spijt van te hebben omdat ik weer aan het toilet gekluisterd zit, zodat ik eindelijk weer wat energie heb om actieve dingenen te doen die ik leuk vind en die me voldoening geven.
2 Mei 2012
Een tijdje later dan verwacht alsnog een blogbericht. Vorige week was ik weer eens ziek.
Door een voedselvergiftiging lagen vanaf maandagavond mijn maag en darmen weer helemaal in de knoop
waardoor ik bijna niet rechtop kon lopen van de krampen. Daarnaast kreeg ik dan nog eens pijn wanneer ik diep in ademde.
Zaterdag waren de krampen ongeveer over en sinds gisteren doet het ademen ook geen pijn meer.
Ik heb geen idee vanwaar die stekende pijn bij het inademen kwam, maar ik ben blij dat ie weg is.
Vanavond laat ik weer bloed nemen ter controle.
Ondertussen ben ik dus verder gegaan met de interferon. Ik weet nu wel niet hoe ik 12 mei moet aanpakken.
Een tijdje geleden schreef ik me in voor een mountainbiketocht met enkele collega's op de bedrijvensportdag.
Dit in de veronderstelling dat ik eind april de laatste interferon mocht nemen, en dan was 12 mei de ideale opbouw.
Niet dus! Ik moet gewoon door met de interferon en hoop maar dat ik die zaterdag in staat ben 30 km te rijden.
Een klein mountainbike ritje heb ik achter de rug, maar na 10 km was ik bekaf...
Op hoop van zege dat 12 mei een mooie dag wordt en mijn spiertjes er zin in hebben.
Wat ik bij dat 10 km ritje wel gemerkt heb, is dat mijn zitbeentjes al pijn deden.
Vroeger heb ik daar nooit last van gehad, maar nu ben ik wat kilo's kwijt
en moet ik blijkbaar wat aan mijn zitpositie veranderen.
Door een voedselvergiftiging lagen vanaf maandagavond mijn maag en darmen weer helemaal in de knoop
waardoor ik bijna niet rechtop kon lopen van de krampen. Daarnaast kreeg ik dan nog eens pijn wanneer ik diep in ademde.
Zaterdag waren de krampen ongeveer over en sinds gisteren doet het ademen ook geen pijn meer.
Ik heb geen idee vanwaar die stekende pijn bij het inademen kwam, maar ik ben blij dat ie weg is.
Vanavond laat ik weer bloed nemen ter controle.
Ondertussen ben ik dus verder gegaan met de interferon. Ik weet nu wel niet hoe ik 12 mei moet aanpakken.
Een tijdje geleden schreef ik me in voor een mountainbiketocht met enkele collega's op de bedrijvensportdag.
Dit in de veronderstelling dat ik eind april de laatste interferon mocht nemen, en dan was 12 mei de ideale opbouw.
Niet dus! Ik moet gewoon door met de interferon en hoop maar dat ik die zaterdag in staat ben 30 km te rijden.
Een klein mountainbike ritje heb ik achter de rug, maar na 10 km was ik bekaf...
Op hoop van zege dat 12 mei een mooie dag wordt en mijn spiertjes er zin in hebben.
Wat ik bij dat 10 km ritje wel gemerkt heb, is dat mijn zitbeentjes al pijn deden.
Vroeger heb ik daar nooit last van gehad, maar nu ben ik wat kilo's kwijt
en moet ik blijkbaar wat aan mijn zitpositie veranderen.
Abonneren op:
Posts (Atom)